جهان کوچک من

یک گلدان گل را رها کن به امان خودش. بعد از چند وقت، حتما می‌خشکد. حالا جای آن گلدان، آدمیزاد باشد. نگویی دوستش داری، دستی از روی محبت بر سرش نکشی، به اوضاع و احوالش نرسی، خبر از احوالش نگیری، هر چقدر هم که محکم باشد، یک جایی می‌خشکد. مراقب گل زندگی‌مان باشیم، قبل از آنکه تنها مشتی خاک، ته گلدان زندگی برایمان بماند. مگر آدمیزاد به چه بند است، جز کمی مراقبت و محبت؟

+خیلی خوشحال میشم وقتی میبینم میام کلی نظر گذاشتین برام ممنون بابت همه ی مهربونیاتون💙

​​​

یک گلدان گل را رها کن به امان خودش. بعد از چند وقت، حتما می‌خشکد. حالا جای آن گلدان، آدمیزاد باشد. نگویی دوستش داری، دستی از روی محبت بر سرش نکشی، به اوضاع و احوالش نرسی، خبر از احوالش نگیری، هر چقدر هم که محکم باشد، یک جایی می‌خشکد. مراقب گل زندگی‌مان باشیم، قبل از آنکه تنها مشتی خاک، ته گلدان زندگی برایمان بماند. مگر آدمیزاد به چه بند است، جز کمی مراقبت و محبت؟

+خیلی خوشحال میشم وقتی میبینم میام کلی نظر گذاشتین برام ممنون بابت همه ی مهربونیاتون💙

​​​